ثبت تصویر از کهکشانهایی که از نظر تئوری نباید وجود داشته باشند!
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۸۵۵۸۳
تلسکوپ جیمز وب از زمانی که در سال گذشته وارد فاز عملیاتی خود شد، تصاویر و نما واضحتری از اجرام آسمانی ارائه کرده است که ویژگیهای پنهان آن را شکار میکند. اکنون، طبق مطالعهای که توسط یک تیم بینالمللی از اخترفیزیکدانان روی تصاویر این تلسکوپ انجام شده، جیمز وب کهکشانهایی را به تصویر کشیده که عملاً نباید وجود داشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دانشمندان با بررسی تصاویر گرفته شده توسط جیمز وب در نزدیکی دب اکبر، شش کهکشان بالقوه را پیدا کردند که 500 تا 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ (Big Bang) تشکیل شدهاند. این موضوع که آنها تقریباً 13 میلیارد سال سن دارند برای دانشمندان عجیب و غریب نبوده، بلکه نکته عجیب این است که طبق محاسبات دانشمندان، میتوانند به اندازه کهکشان راه شیری ستاره داشته باشند.
تصویر مرموز جیمز وب با حضور کهکشانهای باستانیدانشمندان توضیح میدهند که این کهکشانها تحت تئوری کیهانشناسی فعلی نباید وجود داشته باشند، زیرا در آن زمان ماده کافی برای تشکیل کهکشانها وجود نداشته است. چیزی که در این تصاویر دیده میشود، چند نقطه نوری مبهم اما بسیار درخشان است که به رنگ قرمز دیده میشوند، به این معنی که آنها قدیمی هستند.
«جوئل لجا»، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «برای اولین بار به جهان بسیار اولیه نگاه کردیم و هیچ ایدهای نداشتیم که قرار است چه چیزی را پیدا کنیم. در نهایت چیزی فوقالعاده غیرمنتظره پیدا کردیم که در واقع مشکلاتی را برای علم ایجاد میکند. این تصویر تصور اولیه مربوط به شکلگیری کهکشانهای اولیه را زیر سوال میبرد.»
مسن و پرجرم بهنظر رسیدن این 6 کهکشان در عکسهای جیمز وب به این معنی است که در مدت کوتاهی پس از بینگ بنگ، صدها ستاره در سال شکل میگرفته است. در مقایسه، کهکشان راه شیری هر سال فقط حدود یک تا دو ستاره جدید تشکیل میدهد. همچنین این کهکشان بالقوه با وجود داشتن تعداد زیادی ستاره، حدود 30 برابر فشردهتر از کهشکان ما هستند.
در نهایت دانشمندان اعتراف کردند که نقاط قرمز مبهم این تصاویر میتواند چیز دیگری مانند اختروش ضعیف یا سیاهچاله کلانجرم باشد. آنها به دادههای بیشتری نیاز دارند و فکر میکنند که تا سال آینده اطلاعات رسمی بیشتری در این رابطه منتشر خواهد شد.
227227
کد خبر 1735170منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: نجوم کهکشان تلسکوپ فضایی داشته باشند کهکشان ها جیمز وب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۸۵۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان یک «خطای فنی» در لبه کیهان کشف کردند
نظریه معروف اینشتین برای ۱۰۰ سال ستون اصلی فیزیک مدرن بوده و به توضیح چگونگی عملکرد گرانش در زمین و خارج از فضا کمک کرده است. علاوه بر این، مطالعات بیشماری در طول سالها صحت این نظریه را ثابت کردهاند و تأیید میکنند که گرانش بر سه بُعد فیزیکی ما و همچنین بر بُعد چهارم زمان تأثیر میگذارد اما به نظر میرسد این نظریه در مقیاسهای بزرگتر با مشکلی جزئی همراه است.
به گزارش ایسنا، رابین ون(Robin Wen)، نویسنده اصلی این پروژه و یکی از فارغالتحصیلان ریاضی فیزیک واترلو، در یک مقاله دانشگاهی توضیح میدهد: این مدل گرانش برای همه چیز از نظریهپردازی مهبانگ گرفته تا عکاسی از سیاهچالهها ضروری بوده است.
به نقل از اساف، اما وقتی سعی میکنیم گرانش را در مقیاس کیهانی، در مقیاس خوشههای کهکشانی و فراتر از آن درک کنیم، با پیشبینیهای نسبیت عام به ناسازگاریهای ظاهری بر میخوریم. تقریبا انگار گرانش کاملا با نظریه اینشتین مطابقت ندارد. ما این ناهماهنگی را یک «خطای فنی کیهانی» مینامیم. گرانش در مواجهه با فواصل میلیاردها سال نوری حدود یک درصد ضعیفتر میشود.
این مطالعه که در مجله کیهان شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، این احتمال را بررسی کرد که قدرت گرانش حاکم بر کل جهان(ثابت گرانشی کیهانی) کمی متفاوت از ثابت گرانشی نیوتن است که گرانش را در مقیاسهای کوچکتر، مانند مدار سیارات اطراف خورشید را کنترل میکند.
نیایش افشردی، استاد اخترفیزیک در دانشگاه واترلو میگوید: تقریبا یک قرن پیش، ستارهشناسان کشف کردند که جهان ما در حال انبساط است.
هر چه کهکشانها دورتر باشند، سریعتر حرکت میکنند، تا جایی که به نظر میرسد تقریبا با سرعت نور حرکت میکنند و این حداکثر سرعتی است که نظریه اینشتین اجازه میدهد. یافتههای ما نشان میدهد که در همان مقیاسها، نظریه اینشتین نیز ممکن است ناکافی باشد.
بنابراین، چرا دانشمندان چنین ایدهای را برای اصلاح نظریه انقلابی اینشتین در نظر میگیرند؟ به نظر میرسد برخی از نظریههای گرانش کوانتومی جایگزین مانند گرانش هوراوا-لیفشیتز به طور طبیعی چنین نقص کیهانی را بین مقیاسهای بزرگ و کوچک پیشبینی میکنند. مطالعه جدید یک راه ساده برای پیادهسازی این اثر مانند یک پاورقی به مدل استاندارد کیهان شناسی ارائه میدهد.
ون و همکارانش یک پارامتر جدید به نام Omega_g معرفی کردند که تفاوت بین ثابتهای گرانشی کیهانی و نیوتنی را اندازه میگیرد. آنها دریافتند که مشاهدات فعلی از ماهواره پلانک که تابش پسزمینه مایکروویو کیهانی را اندازهگیری میکند، مقدار Omega_g را در حدود منفی ۰.۰۱ یا حدود یک درصد تفاوت در قدرت گرانش در مقیاسهای کیهانی در مقایسه با مقیاسهای محلی نشان میدهد.
یک Omega_g منفی منجر به گرانش کمی ضعیفتر میشود و باعث انبساط کیهان در بزرگترین مقیاس میشود. این اثر ظریف میتواند چند مشکل دیرینه بین مشاهدات مختلف کیهانشناسی در مدل استاندارد را کمی کاهش دهد.
ون می گوید: آن را مانند پاورقی برای نظریه اینشتین در نظر بگیرید. وقتی به مقیاس کیهانی رسیدید، شرایط و ضوابط اعمال میشود.
افشردی میافزاید: این مدل جدید ممکن است اولین سرنخ در معمای کیهانی باشد که ما شروع به حل آن در فضا و زمان کردهایم.
محققان هشدار میدهند که وجود یک نقص کیهانی بر اساس دادههای فعلی هنوز قطعی نیست. اندازهگیریهای دقیقتری از آزمایشهای آینده که پسزمینه مایکروویو کیهانی و توزیع ماده در اعماق فضا را ترسیم میکنند، برای تایید یا رد قطعی این شکست بالقوه نسبیت عام در انتهای کیهان مورد نیاز است.
انتهای پیام